Χημειοθεραπεια
Η χημειοθεραπεία μπορεί να εφαρμοσθεί πριν το χειρουργείο (προεγχειριτική) μετά από αυτό (μετεγχειρητική) ή σε ανεγχείρητους όγκους.
Επίσης συνδυάζεται με την ακτινοθεραπεία (ακτινοεθυαισθητοποιός χημειοθεραπεία).
Τα σύγχρονα αντικαρκινικά φάρμακα παρεμποδίζουν την κυτταρική διαίρεση είτε αλληλεπιδρώντας ευθέως με το μόριο του DNA, και παρεμποδίζοντας το διπλασιασμό του, είτε αλληλεπιδρώντας με μια ειδική φάση του κυτταρικού κύκλου.
Η υιοθέτηση μιας χημειοθεραπευτικής αγωγής ανταποκρίνεται σε ακριβείς κανόνες, οι οποίοι στοχεύουν στην αύξηση της αποτελεσματικότητας της θεραπέιας χώρις να αυξάνεται η τοξικότητα η οποία δημιουργείται από αυτήν.
Οι δόσεις των φαρμάκων καθορίζονται με βάση την επιφάνεια σώματος του ασθενούς (ύψος-βάρος) την ηλικία του, την γενική κατάσταση του.
Οι αγώγες χημειοθεραπείας χορηγούνται ανά κύκλους οι οποίες ποικίλουν στο χρόνο. Ο κάθε κύκλος μπορεί να διαρκεί από κάποιες ώρες έως και μερικές ημέρες και συνήθως ο κάθε κύκλος επαναλαμβάνεται κάθε 3-4 εβδομάδες, και για ένα συγκεκριμένο συνολικό αριθμό κύκλων χημειοθεραπείας. Κάποιος κύκλος μπορεί να αναβληθεί ή και διακοπεί εντελώς η χημειοθεραπεία, αναλόγως της γενικής κατάστασης του ασθενούς (τοξικότητα).
Η χημειοθεραπεία μπορει να συνδυαστεί και με ακτινοβολία για την αντιμετώπιση κάποιων όγκων. Συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις η χορήγηση χημειοθεραπείας γίνεται σε εβδομαδιαία βάση ή με ένα μεσοδιάστημα 3-4 εβδομάδων. Επίσης οι δόσεις χημειοθεραπείας οι οποίες χορηγούνται σε συνδυασμό με την ακτινοβολία είναι μικρότερες σε σχέση με αύτες της χημειοθεραπίας σαν μονοθεραπεία.
Η χημειοθεραπεία αύτη σε συνδυασμό με την ακτινοβολία ονομάζεται ακτινοευαισθητοποίος χημειοθεραπεία και έχει σαν σκοπό να ευαισθητοποίησει τα καρκινικά κύτταρα να δεχτούν καλύτερα την ακτινοθεραπεία., βελτιώνοντας αρκετά το θεραπευτικό αποτέλεσμα.
Η τοξικότητα που συνεπάγεται από την χημειοθεραπεία οφείλονται στο μηχανισμό δράσης των αντικατκινικών φαρμάκων, που δεν δρούν μόνο πάνω στα καρκινικά κύτταρα αλλά και στα φυσιολογικά κύτταρα.
Γενικά οι παρενέργειες από την χημειοθεραπεία μπορεί να αφορούν το αίμα (αιματολογική τοξικότητα) με πιθανή πτώση την λευκών αιμοσφαιρίων (ουδετεροπενία), πτώση των μαλλιών (αλωπεκία) η οποία εξαρτάται από το φάρμακο το οποίο θα χορηγηθεί, ναυτίες, εμέτους, ανορεξία, απώλεια βάρους, αλλαγή στην γεύση και στην όσφρηση, κούραση, κόπωση, διαταραχές της αίσθησης στα χέρια και στα πόδια, κνησμός, εκβοές, επιβάρυνση της νεφρικής και καρδιακής λειτουργίας, υπογονιμότητα ή στειρότητα.
Γενικά πριν κατά την διάρκεια και μερικές μέρες μετά την χημειοθεραπεία ο ασθενής πρέπει να ενυδατώνεται καλα, να πινει πολλα΄νερα για να μειώσει την νεφρική τοξικότητα, ενώ θα πρέπει να συνιστούμε σε αθενείς σε αναπαραγωγική ηλικία, να φυλάσουν το σπέρμα τους πριν την πρώτη χημειοθεραπεία, εφόσον επιθυμούν να τεκνοποιήσουν.
Τέλος η ανακάληψη μοριακών μονοπατιών και γνωρίζοντας το μοριακό προφίλ του ασθενούςαλλά και της ασθένειάς του, μπορούμε να χορηγούμε την κατάλληλη στοχευμένη-εξατομικευμένη χημειοθεραπεία η οποία δρα στα καρκινικά κύτταρα χωρίς παρενέργειες στα υγιή κύτταρα.