06 Jul Πολλα υποσχομενος ο συνδυασμος χημειοθεραπειας- στερεοταξιας στον τοπικα προχωρημενο καρκινο του παγκρεατος
Τη σκοπιμότητα και την αποτελεσματικότητα της χρήσης της στερεοτακτικής ακτινοθεραπείας σε ασθενείς με τοπικά προχωρημένο καρκίνο του παγκρέατος που έχουν υποβληθεί σε χημειοθεραπεία και στους οποίους δεν είχε παρατηρηθεί εξέλιξη της νόσου μετά τη χημειοθεραπεία εξέτασε ολλανδική μελέτη.
Η μελέτη (Suker M. et al., Efficacy and Feasibility of Stereotactic radiotherapy after folfinirox in patients with locally advanced pancreatic cancer [LAPC-1 trial], EClinicalMedicine. 2019) πραγματοποιήθηκε σε δείγμα 50 ασθενών και έδειξε ότι η ετήσια επιβίωση των ασθενών ανήλθε στο 64% (μέση επιβίωση 17 μήνες έναντι 7 μηνών στους ασθενείς που δεν έλαβαν SBRT), ενώ ποσοστό 34% εμφάνισε ετήσια επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου. Επίσης σε 12% των ασθενών ο όγκος κατέστη μετά τη στερεοταξία εξαιρέσιμος και δύο ασθενείς εμφάνισαν πλήρη ιστολογική ανταπόκριση.
Για τους 6 ασθενείς στους οποίους ο όγκος εξαιρέθηκε, η μέση επιβίωση έφτασε τους 23 μήνες.
Οι ασθενείς που μετά τη χημειοθεραπεία υποβλήθηκαν και σε στερεοταξία έζησαν 17 μήνες χωρίς τοπικοπεριοχική εξέλιξη της νόσου και 11 μήνες χωρίς απομακρυσμένη μετάσταση, έναντι 3 και 3 μηνών αντίστοιχα σε εκείνους που δεν είχαν λάβει στερεοταξία.
H μελέτη -η πρώτη προοπτική φάσης ΙΙ μελέτη που εξέτασε τον ρόλο του συνδυασμού χημειοθεραπείας και SBRT σε ασθενείς με τοπικά προχωρημένο καρκίνο του παγκρέατος- αποδεικνύει πως ο συνδυασμός των δύο θεραπειών δεν είναι μόνο δυνατός, αλλά και πολλά υποσχόμενος και θα πρέπει να επιβεβαιωθεί και από άλλες μελέτες, ίσως σε συνδυασμό και με άλλες συστηματικές θεραπείες. Όπως μάλιστα αναφέρουν οι συγγραφείς, ο συνδυασμός χημειοθεραπείας και στερεοτακτικής ακτινοθεραπείας μς ανοσοθεραπεία, θα μπορούσε δυνητικά να βελτιώσει τις εκβάσεις σε αυτή την ομάδα των ασθενών.
Το πλεονέκτημα της στερεοτακτικής ακτινοθεραπείας είναι η βελτιωμένη αντινεοπλασματική δράση, λόγω του ότι στοχεύει με μεγαλύτερη ακρίβεια στον όγκο, περιορίζοντας την ακτινοβόληση των γύρω ιστών/οργάνων.
Σημειώνεται ότι ο καρκίνος του παγκρέατος είναι η 4η πιο συχνή αιτία θανάτου από καρκίνο, με την 5ετή επιβίωση να αγγίζει μόλις το 9%. Κι αυτό γιατί ένας στους δύο ασθενείς με καρκίνο του παγκρέατος έχουν τη στιγμή της διάγνωσης τοπικά προχωρημένη (στάδιο ΙΙΙ) ή μεταστατική νόσο (στάδιο IV).
